Dit is de ingang van het begijnhof van Breda - het oudste en ook zeker een van de mooiste begijnhofjes in Nederland. Begijntjes zijn alleenstaande vrouwen die hun leven wijden aan god maar die geen gelofte voor een celibatair leven hebben afgelegd zoals een non. Wel kleedden ze zich net zoals nonnetjes in een zwart habijt. Begijnen droegen daarbij een kenmerkende witte kap.
In 1990 stierf het laatste begijntje dat woonde in het Bredase begijnhof. Maar nog steeds worden oude tradities in ere gehouden. Zo mogen alleen alleenstaande vrouwen in de huizen in het hofje wonen. Ook een andere traditie blijft gelden. Bij een koninklijk bezoek krijgt de vorst of vorstin bij binnenkomst een bord gele safraanrijst. Helaas is het alweer jaren geleden dat dit gebeurde. Zo gebeurde het ook in 1981 toen Beatrix het begijnhof bezocht.
Kijk eens aandachtig rond op de binnenplaats, naar de kruidentuin, in het St. Catharinakerkje of in het Begijnhofmuseum. In dit huisje ziet u met eigen ogen hoe de begijntjes jarenlang in dit hofje hebben geleefd.
In 1990 stierf het laatste begijntje dat woonde in het Bredase begijnhof. Maar nog steeds worden oude tradities in ere gehouden. Zo mogen alleen alleenstaande vrouwen in de huizen in het hofje wonen. Ook een andere traditie blijft gelden. Bij een koninklijk bezoek krijgt de vorst of vorstin bij binnenkomst een bord gele safraanrijst. Helaas is het alweer jaren geleden dat dit gebeurde. Zo gebeurde het ook in 1981 toen Beatrix het begijnhof bezocht.
Kijk eens aandachtig rond op de binnenplaats, naar de kruidentuin, in het St. Catharinakerkje of in het Begijnhofmuseum. In dit huisje ziet u met eigen ogen hoe de begijntjes jarenlang in dit hofje hebben geleefd.
