Je zou het vandaag niet meer vertellen maar op de binnenplaats van het Bobijnhof stonden vroeger de door vele gekende "Stadsfeestzalen".
In deze zalen kon je terecht voor diverse feesten, exposities en evenementen. Maar onze geschiedenis neemt ons verder terug. Aan het einde van de 19de eeuw was dit de grondplek van één van de grotere sigaren en sigaretten fabrieken die Sint-Niklaas heeft gekend.
De fabriek kwam over van de rechteroever van de Schelde, de baron die deze fabriek uitbaatte was het Antwerpse gespuis beu. Hij vond het niet kunnen dat zij tegen hem durfden ingaan en zelfs kozen voor een staking indien nodig. Hij koos dan ook voor een de fabriek te verplaatsen naar Sint-Niklaas, de nabijheid van het station werd als positieve factor gezien. En de boertjes van Sint-Niklaas zouden zich nooit durven verenigen tegen hun werkgever. Helaas voor onze baron was door de komst van de "Rooie" uit Gent het tegendeel relatief snel bewezen. De medewerkers van de fabriek verenigden zich en kregen steun uit Antwerpen en Gent om zo hun werkomstandigheden al een pak te verbeteren.
Van de hele tabakindustrie uit Sint-Niklaas is vandaag de dag niet echt veel meer terug te vinden. Wel kent Sint-Niklaas een heus Pijp en Tabakmuseum.
Na de hoogdagen van de tabak volgden dus later de feestjaren. In de Stadsfeestzalen werden ontelbare feesten, evenementen en meetings gehouden. In februari 2011 werd het laatste plaatje opgelegd tijdens de " Nacht van Waas" fuif. Hierna zou het feestzalencomplex plaats ruimen voor een sociaal woonproject, genaamd "Bobijnhof". Deze benaming naar de andere alom bekende industrie waarvoor Sint-Niklaas tot ver buiten België bekend is/was.