De Pariser Platz is het plein voor de Brandenburger Tor.
De Brandenburger Tor is de voordeur van het historische centrum van Berlijn. Het is de enig overgebleven en verreweg mooiste van in totaal 18 stadspoorten van de stadsmuur die tot 1867 het toenmalige Berlijn omringde. De Brandenburger Tor en de Pariser Platz stonden 28 jaar lang verweesd in het niemandsland tussen Oost- en West-Berlijn. De enigen die onder de Brandenburger Tor door konden lopen waren de Vopo’s, de Oostduitse politiemensen die de grens tussen oost en west Berlijn moesten bewaken. Midden op de Brandenburger Tor staat een in brons gegoten vierspan met daarop Victoria, de godin van de overwinning. Het beeld is vijf meter hoog. De taferelen en het beeld getuigen van een periode van zelfvertrouwen en culturele bloei, veroorzaakt door de verworvenheden van de Franse revolutie. Dat duurde tot Pruisen met Napoleon in oorlog kwam en aanvankelijk verloor. Napoleon nam het beeld in 1807 als trofee mee naar Parijs. Hij gebruikte het om zijn overmacht op Pruisen te tonen. Nadat Napoleon in 1814 was verslagen, kwam het beeld weer terug naar Berlijn. Als teken van triomf liet koning Friedrich Wilhelm III door architect Friedrich Schinkel een staf ontwerpen met een adelaar en een ijzeren kruis; de symbolen van Pruisen. Die staf kreeg Victoria in haar hand. Een opvallend detail is dat Victoria naar het oosten kijkt en de mensen die de stad binnenkomen de rug toekeert. Dit heeft een reden. Koning Friedrich-Wilhelm II, die de Brandenburger Tor liet bouwen, wilde het vierspan in al haar schoonheid kunnen bewonderen. Dat kon het beste als hij 's morgens de stad uit reed. Als hij 's middags terugkwam was het vaak al donker. Daarom liet hij Victoria met haar gezicht naar het paleis aan Unter den Linden plaatsen. Als de Brandenburger Tor de voordeur is van het historische Berlijn, dan is de Pariser Platz ongetwijfeld de ontvangstkamer. De oorspronkelijke naam van het plein was ‘Viereck’ of ‘Quarree’. In 1814, na de overwinning op Napoleon veranderde koning Friedrich Wilhelm III de naam in ‘Pariser Platz’. In de tweede wereldoorlog liep het plein zware schade op. Tussen 1961 en 1989 lag de Pariser Platz er pal naast de Berlijnse muur verlaten bij. Vanaf 1993 is het plein helemaal opnieuw ingericht. Ontwerpers van de omliggende gebouwen moesten zich bij de herbouw en renovatie aan strikte voorwaarden houden. Zo moest 51% van de gevel uit steen bestaan, de ramen moesten rechtop staan, de dakgoot moest 22 meter boven de grond liggen en de gebouwen mochten geen ruimte van het plein inpikken. De beperkingen in de bouw maken dat er veel ruimte is voor het plein. Historische elementen en moderne bouwwijzen vormen een eenheid en geven het plein de grandeur van weleer.
De Brandenburger Tor is de voordeur van het historische centrum van Berlijn. Het is de enig overgebleven en verreweg mooiste van in totaal 18 stadspoorten van de stadsmuur die tot 1867 het toenmalige Berlijn omringde. De Brandenburger Tor en de Pariser Platz stonden 28 jaar lang verweesd in het niemandsland tussen Oost- en West-Berlijn. De enigen die onder de Brandenburger Tor door konden lopen waren de Vopo’s, de Oostduitse politiemensen die de grens tussen oost en west Berlijn moesten bewaken. Midden op de Brandenburger Tor staat een in brons gegoten vierspan met daarop Victoria, de godin van de overwinning. Het beeld is vijf meter hoog. De taferelen en het beeld getuigen van een periode van zelfvertrouwen en culturele bloei, veroorzaakt door de verworvenheden van de Franse revolutie. Dat duurde tot Pruisen met Napoleon in oorlog kwam en aanvankelijk verloor. Napoleon nam het beeld in 1807 als trofee mee naar Parijs. Hij gebruikte het om zijn overmacht op Pruisen te tonen. Nadat Napoleon in 1814 was verslagen, kwam het beeld weer terug naar Berlijn. Als teken van triomf liet koning Friedrich Wilhelm III door architect Friedrich Schinkel een staf ontwerpen met een adelaar en een ijzeren kruis; de symbolen van Pruisen. Die staf kreeg Victoria in haar hand. Een opvallend detail is dat Victoria naar het oosten kijkt en de mensen die de stad binnenkomen de rug toekeert. Dit heeft een reden. Koning Friedrich-Wilhelm II, die de Brandenburger Tor liet bouwen, wilde het vierspan in al haar schoonheid kunnen bewonderen. Dat kon het beste als hij 's morgens de stad uit reed. Als hij 's middags terugkwam was het vaak al donker. Daarom liet hij Victoria met haar gezicht naar het paleis aan Unter den Linden plaatsen. Als de Brandenburger Tor de voordeur is van het historische Berlijn, dan is de Pariser Platz ongetwijfeld de ontvangstkamer. De oorspronkelijke naam van het plein was ‘Viereck’ of ‘Quarree’. In 1814, na de overwinning op Napoleon veranderde koning Friedrich Wilhelm III de naam in ‘Pariser Platz’. In de tweede wereldoorlog liep het plein zware schade op. Tussen 1961 en 1989 lag de Pariser Platz er pal naast de Berlijnse muur verlaten bij. Vanaf 1993 is het plein helemaal opnieuw ingericht. Ontwerpers van de omliggende gebouwen moesten zich bij de herbouw en renovatie aan strikte voorwaarden houden. Zo moest 51% van de gevel uit steen bestaan, de ramen moesten rechtop staan, de dakgoot moest 22 meter boven de grond liggen en de gebouwen mochten geen ruimte van het plein inpikken. De beperkingen in de bouw maken dat er veel ruimte is voor het plein. Historische elementen en moderne bouwwijzen vormen een eenheid en geven het plein de grandeur van weleer.
