Aqueth Ostau, au cap de mijorn deu Pont Panacau, que’s tròba de cara a las Halas, sus las arcadas de la vielha arrua deus Mercèrs, aperada uei arrua Pòrt-de-Bertaco. Las soas colanas de hust qu’èran passadas a la sang de bueu tà las emparar de l’umiditat, com e’s hasè dens la tradicion basca.
Au sègle XIXau, qu’a apartienut ad ua familha gascona de dentistas baionés : tres generacions de Molis que s’i son seguidas. Lo poèta de Senta-Maria-de-Gòssa, l’Isidòr Salas (1821-1900), qu’a dedicat au son ric amic Mossur Molis un poèma titolat « Mau dee caishaus », que lo cançonaire gascon baionés Garat e hiquè en musica de cap a 1930 : « Lo Mosssur qu’èra de Baiona, e la gojata deu Bocau... »
Un document : « Mau de caishaus ! », de l’Isidòr Salas :
Au men amic Molís.
Passava, un jorn d’autone,
Sus lo pont Panacau,
Ua gojata minhona,
Près d’un mossur com cau…
Lo mossur qu’èra de Baiona,
E la gojata deu Bocau !
Quan lo sorelh raiona,
Au còr, jamés ne plau !
Lo bèth mossur qu’entona :
« La bèra, on vatz atau ? »
Lo mossur qu’èra de Baiona,
E la gojata deu Bocau !
- « La tèrra qu’es redona !
Mossur, damoratz shuau. »
- « Tant de trebuc m’estona.
Jo ne’v voi pas de mau ! »
Lo mossur qu’èra de Baiona,
E la gojata deu Bocau !
- « Anem, mijorn que sona !
Seguitz-me dens l’ostau…
Un bèth poth que mitona…
Dab vos, que vam minjà’u… »
Lo mossur qu’èra de Baiona,
E la gojata deu Bocau !
- « La carn deu poth n’es bona,
Mossur, qu’après Nadau ! »
- « Que’v cromparèi, lurona,
Un cotilhon tot nau ! »
Lo mossur qu’èra de Baiona,
E la gojata deu Bocau !
- « Cotilhon qui’s chifona,
Mossur, guaire ne vau ! »
- « Que’v daisharèi, fripona,
De l’armari la clau ! »
Lo mossur qu’èra de Baiona,
E la gojata deu Bocau !
- « Mossur, que’v vau respóner :
Un caishau que’m hei mau…
Lo Molís en persona
Es l’amorós qui’m cau ! »
Lo mossur qu’èra de Baiona,
E la gojata deu Bocau !
De la canta gascona,
La morala es la sau.
Qu’auré dit la minhona
Shens lo mau de caishau ?
Lo mossur qu’èra de Baiona,
E la gojata deu Bocau !
