Aan het eind van de vijftiende eeuw kreeg Sneek een nieuwe stadswal. In die stadswal was op 5 plaatsen een smalle waterdoorgang, een zogenaamde pijp, waardoor schepen de stad konden binnenvaren. Eén van die openingen bevond zich bij de Geeuw, een water dat Sneek bereikbaar maakte voor schepen vanuit IJlst, Stavoren en zelfs vanuit Holland. Bij deze pijp, de Hoogendsterpijp, werd in 1492 de Waterpoort gebouwd. De poort diende om de toegang over water te bewaken. In 1613 werd de poort verbouwd tot sierpoort omdat deze geen militaire functie meer had. In 1757 volgde nogmaals een verbouwing. In 1785 kreeg de poort een poortwachterswoning. Vanaf 1825 werd de stad 's nachts niet meer afgesloten, waardoor de poort definitief haar functie verloor. Sneek had behalve de Waterpoort nog vier waterpoorten en ook nog twee landpoorten. Die poorten zijn in de 19e eeuw afgebroken. De Waterpoort is de enige die is overgebleven. Ook voor de Waterpoort zag het er slecht uit aangezien stoomboten er niet onderdoor pasten. Onder druk van de bevolking is de poort uiteindelijk toch blijven staan.
De Waterpoort is tegenwoordig het symbool van Sneek, dat onder meer is terug te vinden in het grootzeil van het Sneeker skûtsje de Sneker Pan, in de zeilen en kleding van de bekende Sneeker zeilmakerij Gaastra en op de schoppenaas in een standaard Nederlands kaartspel. Tevens voert de route van de Elfstedentocht langs de Waterpoort.
De Sneeker Waterpoort is een toeristische trekpleister van formaat en beeldbepalend voor de stad Sneek.
De Waterpoort is tegenwoordig het symbool van Sneek, dat onder meer is terug te vinden in het grootzeil van het Sneeker skûtsje de Sneker Pan, in de zeilen en kleding van de bekende Sneeker zeilmakerij Gaastra en op de schoppenaas in een standaard Nederlands kaartspel. Tevens voert de route van de Elfstedentocht langs de Waterpoort.
De Sneeker Waterpoort is een toeristische trekpleister van formaat en beeldbepalend voor de stad Sneek.
