Narożna kamienica powstała na zlecenie bankowca, Wilhelma Landaua i służyć miała za łódzką siedzibę Domu Bankowego Wilhelma Landara. Autorem projektu z 1903 roku był łódzki architekt Gustaw Landau-Gutenteger. Parter zajmowały lokale handlowe (A. Kantor, L. Henig, J. Tyger), na pierwszym piętrze mieścił się Dom Bankowy, a pozostałe pomieszczenia przeznaczono na ekskluzywne mieszkania. Kamienica Landaua stanowi najprawdopodobniej pierwszy w Łodzi budynek wzniesiony w stylu secesyjnym, przy czym warto zwrócić uwagę na bogactwo fantazyjnych form dekoracyjnych urozmaicających tektonikę elewacji. Kamienica wpisana jest do rejestru zabytków nieruchomych pod numerem A/66 i stanowi element Pomnika Historii "Łódź - wielokulturowy krajobraz miasta przemysłowego".