Kolorowe domki budnicze, które znajdują się tuż obok ratusza, w samym centrum Starego Rynku, stanowią unikatowy zabytek dawnej zabudowy handlowej. Już w XIII wieku istniały tu budy śledziowe. Oprócz ryb sprzedawano w nich sól, świece i pochodnie oraz niektóre przedmioty codziennego użytku. W końcu na przełomie XV i XVI wieku na miejscu drewnianych bud wybudowano wąskie murowane kamieniczki ze stoiskami handlowymi na dole i izbami mieszkalnymi na wyższych kondygnacjach. Wejścia do stoisk handlowych chroniły podcienia, które zamurowano w XIX w. lecz podczas odbudowy po zniszczeniach wojennych przywrócono im pierwotny wygląd. Arkady podcieni wspierają się na wykonanych z piaskowca kolumnach; większość z nich jest autentyczna ( na przykład na kolumnie domu nr 11 można ujrzeć wyrytą datę 1535). Zespół domków budniczych zamyka od strony południowej kamieniczka z 1538 r., zwana Kancelarią Miejską lub Domem Pisarzy. Do XVIII w. mieszkał w niej pisarz miejski, obecnie jest siedzibą Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania. Pod arkadami sprzedają swoje prace - najczęściej widoki Starego Miasta - poznańscy plastycy. Na każdym z domku mogą Państwo ujrzeć ozdobne gzymsy. Są one tak przymocowane do fasad budynków, że tworzą iluzję optyczną. Wydaje się, że budynki są różnej wysokości, jednak tak naprawdę wysokość każdej z tych kamieniczek jest taka sama. Na tyłach kamieniczek budniczych biegnie najkrótsza uliczka w Poznaniu - ulica Kurzanoga, będąca zapewne pamiątką po stojącej tu niegdyś kamienicy o tej nazwie.
