In 1809, werd de doopsgezinde gemeenschap Groningen opgericht. Deze overkoepelende gemeenschap ontstond, doordat 2 doopsgezinde gemeenten zich samen gingen voegen. In 1815 werd deze kerk, aan de Oude Boteringestraat in Groningen, gebouwd en in gebruik genomen. De stijl waarin de kerk is gebouwd lijkt erg op de romaanse kunst. We kunnen dit terugzien aan de rondboogramen en de rondboogpoort van het gebouw. Ook ziet u dat ze smal van vorm zijn. Aan de voorzijde van dit gebouw bevindt zich het voorplein. Hier zijn de tegels ter decoratie, in dit geval, in vierkantjes gelegd. Het gebouw heeft een soort van koepel en puntdak ineen. De kerk ziet er zo toch een beetje anders uit, want het mocht er niet uitzien als een klassieke kerk. Ook mocht de kerk niet aan de straat staan, omdat het een niet-officiële godsdienst was in de Republiek. Oorspronkelijk bevond zich hier vroeger een schuilkerk. Deze kerken zaten verscholen in ‘gewone’ huizen, omdat het in de tijd van de Republiek, niet toegestaan was om een ander geloof aan te hangen dan het gereformeerde protestantisme. De familie Meihuizen kon in de schuilkerk en later in deze kerk, steun vinden bij mensen die hetzelfde geloof geloofden. In het einde van de brief, die Samuel aan zijn achtergebleven vrienden en familie in Zwitserland schreef, had hij het over zijn dankbaarheid aan de mensen die zich zijn gaan vestigen in Groningen en in Kalkwijk. Hij was zo dankbaar voor het feit, dat ze welkom waren bij de doopsgezinde gemeenschap in deze gebieden en niet werden weggepest zoals in Zwitserland.