Het kasteel van Limbricht bestaat uit een burcht en een voorburcht. De voorburcht was vroeger de kasteelboerderij. De burcht ligt op een kunstmatig opgeworpen heuvel en is omgeven door een gracht. Ooit heeft er een ouder kasteel op de heuvel gestaan; meer een versterkte woontoren. Het huidige kasteel is van 1622.
Bij een kasteel zijn er meestal verhalen te vertellen over ridders en hun dappere strijd. Kasteel Limbricht wordt echter steeds bekender als de plaats waar in 1674 het laatste heksenproces in het huidige Nederland heeft plaatsgevonden, het proces tegen Entgen Luyten.
Entgen Luyten werd in juli van dat jaar aangehouden op verdenking van hekserij en tovenarij. Zo zou er een man overleden zijn nadat hij uit hetzelfde glas gedronken had als Entgen Luyten. Verder werd beweerd dat een meisje kreupel was geraakt na contact met haar. Ze zou ook verantwoordelijk zijn voor de plotselinge dood van koeien en paarden.
Entgen Luyten werd opgesloten in de kelder van het kasteel. Ongeveer twee maanden werd ze daar vastgehouden. Verschillende keren werd ze verhoord en tot een bekentenis gedwongen. Entgen raakte lichamelijk en geestelijk uitgeput, maar bleef volhouden dat ze onschuldig was. Op 9 oktober werd ze dood aangetroffen. Een arts stelde vast dat ze gewurgd was. In de officiële papieren werd echter vermeld dat ze zelfmoord pleegde en daarmee ook haar schuld bevestigde.
Waarom werd ze vermoord? De periode van heksenvervolgingen was eigenlijk al een eeuw voorbij. De heer van Limbricht heerste met harde hand. Bewoners waren al enkele keren in opstand gekomen. Wilde hij een voorbeeld stellen? Het heeft er in ieder geval alle schijn van dat hij haar uit de weg wilde ruimen, liefst voordat ze zou spreken.
De persoon en het verhaal van Entgen Luyten spreken sterk tot de verbeelding; hoe ze ten onrechte beschuldigd en vermoord werd door de mannelijke machthebbers; en hoe ze ondanks geestelijke en lichamelijke onderdrukking, toch standvastig haar onschuld bleef volhouden. Recent schreef Susan Smit een roman over haar, ‘De heks van Limbricht’, waarvoor ze diepgaand onderzoek deed in de archieven. Een korte film en een standbeeld bij het kasteel zijn andere recente bewijzen van eerbetoon aan deze vrouw.
We lopen terug naar de Allee en volgen deze richting dorp. Vlak voor de spoorwegovergang gaan we rechts een pad in naar de oude Salviuskerk en de begraafplaats.
