De naam van het plein verwijst naar de Kapucijnen die hier vroeger hun klooster en kapel hadden. In 1669 mochten zij zich in onze stad vestigen.
Een deel van het gebouw werd in 1792 bezet door de Fransen, maar na hun nederlaag bij de Slag van Neerwinden op 19 maart 1793 staken zij diezelfde dag nog het gebouw in brand. In 1796 kwam het gebouw dan in handen van particulieren. De tuin werd eigendom van de Burgerlijke Godshuizen van Tienen.
In 1830 werd besloten om er een nieuw weeshuis te bouwen en in 1835 werd de eerste steen ingewijd.
Stadsarchitect François Drossaert creëerde er ook een nieuw plein, het huidige Kapucijnenplein. Drie jaar later was het gebouw klaar en op 13 juni 1838 verhuisden de weeskinderen van de Alexianen naar het nieuwe gebouw.
Het zware voorportaal vermeld nog altijd in vergulde letters dat dit een ‘Weezenhuis’ was, geschreven met dubbele ‘e’; zoals dat het geval was vóór de invoering van de nieuwe spelling in 1947. Het jaartal 1835 in Romeinse cijfers is na de recente verbouwing verdwenen. De linkervleugel was voor de jongens, de rechtervleugel was voor de meisjes.
Op 10 februari 1994 werd de eerste steen gelegd voor het vernieuwde Kapucijnenhof, met een sociale woonfunctie. Bij de bouw van deze sociale woonwijk bleef enkel de voorgevel van het voormalig weeshuis bewaard.
