Huis van Gijsbert Karel van Hogendorp, Kneuterdijk 8. Architect: H.F. Mertens. Het huis werd in 1923 afgebroken en vervangen door het gebouw van de Rotterdamsche Bankvereeniging, ABN AMRO Bank. Niet toegankelijk.
Johan de Witt-huis, huis van Collot d'Escury van Heinenoord (1655), Kneuterdijk 6 . Architect: onbekend. Bouwheer: Mattheus Hoeuff
Niet toegankelijk. Van 1669 tot de gruwelijke moord in 1672 woonde Johan de Witt in dit pand.
Na zijn aankomst in Den Haag (zie 1. Gedenknaald Scheveningen) nam de Prins van Oranje - de latere koning Willem I - in het voormalige huis van Johan de Witt zijn intrek. Hij verbleef er tot 10 december 1813. Zijn tijdelijke buurman was Gijsbert Karel van Hogendorp, aan wie hij zeer veel had te danken. Van Hogendorp leidde het gezelschap dat op 18 november 1813 de onafhankelijkheid voorbereidde en een tijdelijke regering vormde tot de terugkeer van de prins (zie de gevelsteen). Van Hogendorp was met andere woorden het brein achter de terugkeer van Willem Frederik als soeverein vorst. Hij was ook de architect van het koninkrijk der Nederlanden en de kroning van Willem Frederik tot koning Willem I. Hij schreef de nieuwe Grondwet. Erg dankbaar voor al die inspanningen toonde Willem I zich niet. De relatie tussen Van Hogendorp en Willem I was buitengewoon slecht. Gezellig een borrel drinken bij de buurman was er in die dagen dus niet bij. Algauw liet Willem I blijken zijn eigen boontje te willen doppen en niet nodig vond alles voortdurend met Van Hogendorp te bespreken. Dat hij niet direct bij aankomst in Den Haag ‘zijn redder’ Van Hogendorp bezocht die door ziekte aan huis was gekluisterd, was hiervan al een voorbode geweest. Wel benoemde hij Van Hogendorp tot minister van Buitenlandse Zaken. Dat was niet de functie die hij ambieerde: hij wilde een soort van Raadspensionaris worden, de hoogste ambtenaar die de spin in het web was, zoals destijds Van Oldenbarnevelt en Johan de Witt.
Meer informatie
Na de nederlaag van de troepen van keizer Napoleon in Rusland, waren de Fransen overal in Europa aan de verliezende hand. De geallieerden, waaronder Russische Kozakken en Pruissen, toonden hun kracht bij de Slag bij Leipzig in oktober 1813. Daarna trokken ze op naar het westen om ook Nederland te bevrijden. In Amsterdam roerde de bevolking zich en Den Haag bleef op 17 november niet achter. Het driemanschap bestaande uit Van Hogendorp, Van Limburg Stirum, Van der Duyn van Maasdam intensiveerde de voorbereidingen voor de terugkeer van de prins.
Als teken van solidariteit met de ‘Oranje boven’ roepende bevolking, liepen Van Limburg Stirum en de zonen van Van Hogendorp met oranje strikken op hun hoeden door de stad. Van Limburg Stirum sloeg op een trom en riep hij de bevolking op zich zelf te bevrijden en zich bij de geallieerden aan te sluiten met de woorden: ‘Oranje boven! Holland is vrij’ (de zogenaamde proclamatie van 17 november, waarschijnlijk door Van Hogendorp geschreven). De Franse prefect en generaal vonden het wat te heet onder hun voeten worden en vluchtten. Toch waren en nog tot 28 november Fransen in Den Haag. In korte tijd trof Van Hogendorp met zijn Voorlopig Algemeen Bestuur tal van maatregelen om de zaken politiek in zo gunstig mogelijke banen te leiden voor de prins.
Johan de Witt-huis, huis van Collot d'Escury van Heinenoord (1655), Kneuterdijk 6 . Architect: onbekend. Bouwheer: Mattheus Hoeuff
Niet toegankelijk. Van 1669 tot de gruwelijke moord in 1672 woonde Johan de Witt in dit pand.
Na zijn aankomst in Den Haag (zie 1. Gedenknaald Scheveningen) nam de Prins van Oranje - de latere koning Willem I - in het voormalige huis van Johan de Witt zijn intrek. Hij verbleef er tot 10 december 1813. Zijn tijdelijke buurman was Gijsbert Karel van Hogendorp, aan wie hij zeer veel had te danken. Van Hogendorp leidde het gezelschap dat op 18 november 1813 de onafhankelijkheid voorbereidde en een tijdelijke regering vormde tot de terugkeer van de prins (zie de gevelsteen). Van Hogendorp was met andere woorden het brein achter de terugkeer van Willem Frederik als soeverein vorst. Hij was ook de architect van het koninkrijk der Nederlanden en de kroning van Willem Frederik tot koning Willem I. Hij schreef de nieuwe Grondwet. Erg dankbaar voor al die inspanningen toonde Willem I zich niet. De relatie tussen Van Hogendorp en Willem I was buitengewoon slecht. Gezellig een borrel drinken bij de buurman was er in die dagen dus niet bij. Algauw liet Willem I blijken zijn eigen boontje te willen doppen en niet nodig vond alles voortdurend met Van Hogendorp te bespreken. Dat hij niet direct bij aankomst in Den Haag ‘zijn redder’ Van Hogendorp bezocht die door ziekte aan huis was gekluisterd, was hiervan al een voorbode geweest. Wel benoemde hij Van Hogendorp tot minister van Buitenlandse Zaken. Dat was niet de functie die hij ambieerde: hij wilde een soort van Raadspensionaris worden, de hoogste ambtenaar die de spin in het web was, zoals destijds Van Oldenbarnevelt en Johan de Witt.
Meer informatie
Na de nederlaag van de troepen van keizer Napoleon in Rusland, waren de Fransen overal in Europa aan de verliezende hand. De geallieerden, waaronder Russische Kozakken en Pruissen, toonden hun kracht bij de Slag bij Leipzig in oktober 1813. Daarna trokken ze op naar het westen om ook Nederland te bevrijden. In Amsterdam roerde de bevolking zich en Den Haag bleef op 17 november niet achter. Het driemanschap bestaande uit Van Hogendorp, Van Limburg Stirum, Van der Duyn van Maasdam intensiveerde de voorbereidingen voor de terugkeer van de prins.
Als teken van solidariteit met de ‘Oranje boven’ roepende bevolking, liepen Van Limburg Stirum en de zonen van Van Hogendorp met oranje strikken op hun hoeden door de stad. Van Limburg Stirum sloeg op een trom en riep hij de bevolking op zich zelf te bevrijden en zich bij de geallieerden aan te sluiten met de woorden: ‘Oranje boven! Holland is vrij’ (de zogenaamde proclamatie van 17 november, waarschijnlijk door Van Hogendorp geschreven). De Franse prefect en generaal vonden het wat te heet onder hun voeten worden en vluchtten. Toch waren en nog tot 28 november Fransen in Den Haag. In korte tijd trof Van Hogendorp met zijn Voorlopig Algemeen Bestuur tal van maatregelen om de zaken politiek in zo gunstig mogelijke banen te leiden voor de prins.
