Jagershuis aan de Jagerslaan (1860)
architect: Hermann Wentzel
Niet toegankelijk
Prins Frederik der Nederlanden, die in de 19de eeuw op De Paauw woonde, deed niet aan tennis, voetbal, hockey of golf. Maar dat waren dan ook sporten die in zijn tijd nauwelijks of niet in Nederland werden gespeeld. Een sport die toen wel hoog scoorde onder de adel was de jacht. De jacht was al vanouds voorbehouden aan de adel. Behalve een leuke en nuttige bezigheid was het een manier om op ongedwongen wijze met gelijkgestemden om te gaan. Men schoot wat in het veld, en daarna was er alle tijd om elkaar bij een glaasje te spreken. En zat de stemming er goed in, dan werd de nazit met een goede maaltijd afgesloten.
Het totale park van prins Frederik in Wassenaar besloeg zo’n 650 ha. (en was daarmee bijna zeven keer groter dan het landgoed Duinrell). Bijna al die hectares waren jachtterrein. Brede rechte lanen waren ideaal: het opgejaagde wild kwam goed in beeld en vormde zo een mooie schietschijf. Her en der verspreid in het gebied stonden woningen van het personeel. Dat pleegde onderhoud aan de wildbaan, hield ongewenste bezoekers op afstand en assisteerde bij de jacht. Het jachthuis aan de Jagerslaan was een dergelijke woning. Iets meer naar het noorden lag een bosgebied waar de prins zijn tamme herten koesterde. Het terrein, nu een open natuurgebied, heet nog steeds de Hertenkamp. Het wild dat er nu komt, is ook echt wild. Een metalen hert hoog op een stenen sokkel is alles wat nu nog herinnert aan de oude Hertenkamp.
architect: Hermann Wentzel
Niet toegankelijk
Prins Frederik der Nederlanden, die in de 19de eeuw op De Paauw woonde, deed niet aan tennis, voetbal, hockey of golf. Maar dat waren dan ook sporten die in zijn tijd nauwelijks of niet in Nederland werden gespeeld. Een sport die toen wel hoog scoorde onder de adel was de jacht. De jacht was al vanouds voorbehouden aan de adel. Behalve een leuke en nuttige bezigheid was het een manier om op ongedwongen wijze met gelijkgestemden om te gaan. Men schoot wat in het veld, en daarna was er alle tijd om elkaar bij een glaasje te spreken. En zat de stemming er goed in, dan werd de nazit met een goede maaltijd afgesloten.
Het totale park van prins Frederik in Wassenaar besloeg zo’n 650 ha. (en was daarmee bijna zeven keer groter dan het landgoed Duinrell). Bijna al die hectares waren jachtterrein. Brede rechte lanen waren ideaal: het opgejaagde wild kwam goed in beeld en vormde zo een mooie schietschijf. Her en der verspreid in het gebied stonden woningen van het personeel. Dat pleegde onderhoud aan de wildbaan, hield ongewenste bezoekers op afstand en assisteerde bij de jacht. Het jachthuis aan de Jagerslaan was een dergelijke woning. Iets meer naar het noorden lag een bosgebied waar de prins zijn tamme herten koesterde. Het terrein, nu een open natuurgebied, heet nog steeds de Hertenkamp. Het wild dat er nu komt, is ook echt wild. Een metalen hert hoog op een stenen sokkel is alles wat nu nog herinnert aan de oude Hertenkamp.
