We wandelen daarbij over het Sniederspad. Dat is het alleroudste lange afstandswandelpad van Vlaanderen. Het loopt van Antwerpen naar Bladel, gelegen boven Arendonk en doet o.a. de jeugdherberg van Zoersel aan. Als je de rood-witte streepjes van de wandelpad volgt, en dat kan je in beide richtingen, kom je dus zonder meer in Antwerpen of in Bladel terecht.
In 2012 was het 75 jaar geleden dat het eerste langeafstandswandelpad van Vlaanderen ingewandeld werd. De naam is gegeven ter ere van twee schrijvers, de gebroeders Snieders, die tijdgenoten waren van Conscience. Het pad verbond hun geboorteplaats Bladel met de plaats waar ze werkten (Antwerpen en Turnhout).
Intussen is dit pad opgenomen als Grote Routepad 565 in een lange reeks Grote-Routepaden, die Vlaanderen en ook de omringende landen rijk is.
Als hoeves, huizen, kastelen konden vertellen, zouden we verhalen horen van geluk, van geheimen maar ook van drama’s.
In de buurt van knooppunt 80, werd bij werken in de tuin een kruik met oude munten gevonden. Waarschijnlijk zijn de bewoners van het huis gevlucht voor één van de vele oorlogen of voor moordende bendes. Gevlucht maar ….. blijkbaar nooit meer terug gekeerd ! Een drama voor de enen wordt een geluk voor de anderen.
Ook het verhaal van Mieke Kloon speelt zich hier af. Haar hutje stond hier in de buurt. Mieke had een zware ziekte : epilepsie of de vallende ziekte zoals dat vroeger heette. Bij een aanval valt de zieke neer en slaat die met armen en benen. Vroeger dacht men dat de duivel in die mensen huisde.
Toen Mieke weer een aanval kreeg, viel ze in haar brandende open haard. Ze schreeuwde het uit. Niemand durfde haar helpen uit schrik voor de duivel.
We stappen richting knooppunt 80. Bij een splitsing gaan we rechts en gaan nu naar knooppunt 76 en steeds dieper de Halse bossen in. We verlaten nu de bewoonde wereld. De oude weg van Halle naar Antwerpen, nu “Watermolen” wordt nu een prachtige bosdreef. Onze volgende stopplaats is het brugje over het Schijn. Dat ligt juist voor knooppunt 76. Hier kunnen we even rusten in een mooie schuilhut.