Komandoria to część Poznania i zarazem jednostka obszarowa Systemu Informacji Miejskiej.
Pierwotnie Komandoria była osadą powstałą wokół kościoła św. Michała, później przemianowanego na kościół św. Jana Jerozolimskiego za murami. Nazwa pochodzi od komandorii Kawalerów Maltańskich, która została utworzona w 1178 przez Mieszka III przy kościele. W Kodeksie dyplomatycznym Wielkopolski wspominano ją jako najbardziej na wschód wysuniętą część poznańskiego skupiska osadniczego. Rozwijała się tu produkcja rolna, a prawdopodobnie też hodowla. Funkcjonował młyn. Szpital obsługiwał liczną ludność podróżującą traktami na wschód i południe. W 1925 roku została włączona w granice miasta.
Kościół św. Jana Jerozolimskiego za Murami
Określenie „za murami” odnosi się do położenia poza obrębem średniowiecznych fortyfikacji miejskich. Z zakonem związane są nazwy dzielnic Poznania – Komandoria (były teren przekazanej zakonowi osady) i Malta (teren ziem nadanych joannitom jako uposażenie na utrzymanie hospicjum).
Kościół św. Jana Jerozolimskiego za Murami znajdował się pierwotnie za bramami średniowiecznego Poznania, na prawym brzegu Warty przy trakcie wiodącym na wschód od miasta. Otacza go teren dawnego cmentarza kościelnego ogrodzony ceglanym murem, z którym od północy sąsiaduje ul. Warszawska, a od południa tereny wokół Jeziora Maltańskiego.
Pierwszy kościół w tym miejscu został wzniesiony pod koniec XI wieku pod wezwaniem Michała Archanioła niedaleko rozwidlenia dróg prowadzących do Giecza i Śremu. W miejscu, gdzie dzisiaj znajduje się kościół św. Jana Jerozolimskiego książę Mieszko III Stary ufundował szpital i przytułek dla pielgrzymów. Kilka lat później osiedlił się tutaj zakon Kawalerów Maltańskich, który walczył podczas wypraw krzyżowych, ale także zajmował się organizacją sieci szpitali, obecnie kościół pełni funkcje kościoła parafialnego
Do nawy, od południa przylega barokowa kaplica Świętego Krzyża. We wnętrzu zachowały się cenne elementy wyposażenia, m. in. późnogotycki ołtarz główny oraz kamienna chrzcielnica
Kościół jest jednym z najciekawszych zabytków Szlaku Piastowskiego. Wybudowano go w stylu romańskim, był jedną z pierwszych budowli sakralnych, które wzniesiono nie z kamienia a z cegły.
Dziś w pobliżu Kościoła św. Jana dalej rezydują Kawalerowie Maltańscy, ale zajmują się oni już wyłącznie działalnością charytatywną. Najsłynniejsze poznańskie sztuczne jezioro zawdzięcza swą nazwę właśnie dawnym rycerzom św. Jana.
