Eilandjes’ in het groen
Het Landgoed Kalheupink bestaat uit het park Landreben-Allee en het Kalheupinkpark. Het park Landreben-Allee bevindt zich aan de rechterkant van de Haerstraat. Apotheker Guillaume Landreben was in 1738 al eigenaar van het landgoed Landreben. Het was een soort plantage met waarschijnlijk twee theekoepels. De familie Gelderman werd later eigenaar van het park. Het park, ook wel ‘De Eilandjes’ genoemd, is een wandelpark met rechthoekige wandelpaden en waterpartijen aan de rand van het beekdal van de Stakenbeek. Bij de aanleg van het park is uitgegaan van het bestaande patroon in het landschap van houtwallen en weilanden.
Van ‘kale hoogte’ naar een wonderschoon park
In Twente kozen bewoners vroeger vaak de naam van het erf waarop ze woonden. Het erf op deze plek werd Kalheupink genoemd, wat waarschijnlijk ‘kale hoogte’ betekent. Hermannus Philippus Gelderman liet Het Kalheupinkpark in 1869 ontwerpen door Dirk Wattez in Engelse landschapsstijl. Pieter Wattez, de zoon van Dirk, gaf het park in 1895 een wat meer open karakter. In opdracht van Herman Johan Hendrik Gelderman werd het park in 1913 door Leonard Springer uitgebreid met
een rozentuin. Bij het park horen het koetshuis en de koetsierswoning, evenals de chauffeurswoning aan de Haerstraat 120.
Textielverleden in kunstvorm
Onder de plataan bevindt zich het kunstwerk ‘Liedje’ van Iris Le Rütte. ‘De twee haasjes’ vormden het eindstempel dat vroeger op textieldoeken werd gedrukt. Op het grasveld ‘zweeft’ de draperiebank van Iris Le Rütte. Het kunstwerk verwijst naar de huisvrouwen die vroeger het linnen bleekten op de stadsbleken. De titel ‘Iucundi acti Labores’ betekent ‘Na gedane arbeid is het goed rusten’. Het kunstwerk ‘Spinning Jenny’ van Nicolas Dings verwijst naar de industriële revolutie.
James Hargreaves vond in 1764 ‘Spinning Jenny’ uit. Het was een handspinmolen met 8 spoelen. Hierdoor ging het spinnen sneller en goedkoper.
