Boven het Kooiplein torent een slanke minaret met lichtblauwe banden en een spits. De Turkse moskee is hier sinds 1992 gevestigd. Vernoemd naar de invloedrijke 16e-eeuwse Ottomaanse architect Mimar Sinan. Belangrijke motor bij de totstandkoming van de moskee was de Turks Islamitische Culturele Vereniging, die al sinds de jaren ‘70 een belangrijke rol speelt binnen de toen prille Turkse gemeenschap. Bij de veelal alleenstaande jonge mannen, die in de Leidse fabrieken kwamen werken, bestond de behoefte om zo ver van huis een plek te hebben om te bidden, te vieren en om samen te komen.
Binnen de islam is het belangrijk dat je bijdraagt aan de gemeenschap en dat je met elkaar voor de
armen en de behoeftigen zorgt. Zo draag je ook bij aan de bouw van een nieuw gebedshuis. Bij het
betreden van de gebedsruimte valt onmiddellijk de kroonluchter op in een rijk gedecoreerde koepel.
In wezen zeggen de islamitische geloofsregels weinig over de manier waarop een moskee moet wor-
den vormgegeven. Wat wel vastligt, is dat de gebedsnis in de muur, ofwel de mihrab richting Mekka
is gericht. Daarnaast moet er de mogelijkheid zijn tot ritueel wassen en dienen mannen en vrouwen
van elkaar gescheiden hun gebeden te doen. De moskee werd in 2010 gerenoveerd en uitgebreid met een multifunctionele ontmoetingsruimte. Deze ruimte is de spil van het Turkse maatschappelijke en culturele leven in de wijk.