Aan je rechterzijde ligt een rijksmonumentaal gebouw met een koepel. Het is de sluiswachterswoning, het zogeheten Jachthuis van Delfland, gebouwd op de sluis. Deze werd in opdracht van stadhouder Willen III van Oranje in 1676 gebouwd om zoet water in te laten voor de tuinen van het landgoed Honselaarsdijk. In de oorlog was het de meest oostelijke punt van de Festung Hoek van Holland. Net als nu was het kruispunt van de Maasdijk richting Westerlee en Rotterdam een belangrijk verkeersknooppunt. In het dichtbij gelegen Staelduinse Bos lag een belangrijk hoofdkwartier. Daarom werd op deze strategische locatie een groot bunkercomplex met negen bomvrije bunkers gebouwd voor het onderbrengen van militairen, geschut, munitie en voorraden. Daarnaast stonden er drie gebouwen die diende als keuken, kantine en opslag. Uiteraard lagen rondom diverse mangaten en veldstellingen voor mortieren en mitrailleurs. Het was het zwaarst verdedigde steunpunt van het gehele buitenste Landfront. Als camouflage schilderden de Duitsers ramen en deuren op de betonnen bunkers en brachten een pannendak aan, zo leken de bunkers net woonhuizen. Als versperring was in de Maasdijk een stuk afgegraven zodat een aanvaller niet zomaar kon doorrijden. Het monumentale jachthuis werd gelukkig niet gesloopt, alleen de koepel raakte behoorlijk beschadigd vanwege een observatiepost. In de woning zelf creëerden de manschappen in het steunpunt een gezellig dagverblijf.
Enkele jaren geleden is de infrastructuur rondom de sluis ingrijpend veranderd om de bereikbaarheid van Hoek van Holland te vergroten. Dit ging gepaard met het slopen van verschillende bunkers, waardoor er nu nog maar eentje zichtbaar is. Deze munitiebunker is tijdens de werkzaamheden zeven meter verplaatst, maar daarbij scheefgezakt. Iedereen dacht dat dit de enige bunker was die resteerde, maar een paar jaar later stuitte men bij de aanleg van twee fietstunnels op een betonnen laag. Een funderingsplaat dachten ze, maar het bleek het dak van een grote bunker. Naoorlogse archiefbescheiden gaven aan dat deze was gesloopt, maar alleen de stalen geschutskoepel bleek verwijderd. Helaas moest de betonnen kolos er nu echt aan geloven.
