De watermolen kent een rijke geschiedenis en onderging al talrijke verbouwingen. Het huidige gebouw is slechts een overblijfsel van de oude watermolen die al eeuwenlang langs de Molse Nete staat. Zeker sinds de vroege Middeleeuwen stond op deze plek een watermolen voor het malen van graan. De arduinen hoeksteen met het jaartal 1758 verwijst naar de herstelling van de sluis- en steunmuren.
De molen was gedurende lange tijd de enige grote aandrijfmachine in onze gemeente. Daar kwam pas in de 15de eeuw verandering in met de komst van een windmolen in het gehucht Achterbos. Water en wind waren in de Middeleeuwen eigendom van de dorpsheer, bij ons de voogden van Mol. De watermolen had een monopolie en moest alle graan malen. Uiteraard betekende dit een grote bron van inkomsten voor de voogd. De watermolen werd verpacht en zo werd de molenaar een invloedrijk en belangrijk dorpsfiguur.
Het watermolenhuisje wordt nu beheerd door natuurvereniging De Gagel. Deze vereniging richtte er het kleine museum ‘Beekjuffer’ in over de verschillende aspecten van de Nete. Dankzij de stijging van de waterkwaliteit van de afgelopen jaren, duikt de beekjuffer, een verdwenen insect, stilaan weer op langs de Nete.
