Aangelegd in 1865 op initiatief van het kerkbestuur van de St.-Nicolaasparochie. Het opschrift in het ijzeren hekwerk tussen de baksteenpijlers (morturi resurgent incorruptie) staat voor ‘de doden zullen verrijzen in onvergankelijkheid (Korintiërs 15 vers 53).
De rechthoekige indeling van de begraafplaats is overgenomen van die van de Algemene Begraafplaats Eiteren. Het oudste nog aanwezige graf is een priestergraf uit 1874. Direct vóór het baarhuisje bevinden zich priestergraven van recenter datum. Het bakstenen baarhuisje heeft een neo-classistische detaillering. De nis in de voorgevel heeft een mozaïek in de achterwand. Daarboven een kleine nis met het woord ‘pax’ (vrede).
Na een grondige opknapbeurt in 2009 kunnen hier weer begravingen worden gedaan.