Bizning sayrimiz nihoyasiga yetmoqda. Biz aylanib keldik va yana bug‘u volyerlariga qaytdik.
Agar siz fevral oyining oxiridan iyul oyigacha Zarafshon bog‘iga tashrif buyursangiz, u holda volyerda nafaqat bug‘ularni, balki u yoqdan-bu yoqqa yugurib yuradigan va ko‘katlarni panjalari bilan qiziq holda ushlab yeydigan sariq yumronqoziqlar to‘dasini ham kuzatishingiz mumkin.
Sariq yumronqoziq yumronqoziqlarning eng yirigi hisoblanadi. U qora yunglarning kichik aralashmasi mavjud qumli-sariq rangga ega.
Yumronqoziqlar faolligi kunduzgi bo‘lib, ertalab va kechqurun salqin vaqtlarda eng yuqori cho‘qqilariga chiqadi. Sariq yumronqoziq efemerlar, shuvoqlar va donli o‘simliklarning ildizi va tugunaklari, urug‘lari va novdalari bilan oziqlanadi. Yog‘ to‘planishi davrida yumronqoziqlar deyarli butun yorug‘lik vaqtini o‘ziga ozuqa izlashda o‘tkazadilar. Yumronqoziq ozuqa tarkibidagi namlikdan ta’minlangan holda suv ichmaydi. Ozuqa zahirasi saqlamaydi.
Iqlimi cho‘l hududiga qaraganda mo‘tadil va salqinroq bo‘lgan bog‘da jonzotlar yozgi-qishki uyquga kechroq – iyul oyining boshi va o‘rtalarida ketadi. Ular yiliga bir marta ko‘payib, qishki uyqudan uyg‘onganidan so‘ng darhol juftlashadi. Homiladorlik 3-4 hafta davom etadi va odatda 7-9 nafar bola tug‘iladi.
Yumronqoziqlar odatda guruhlarda yashaydilar, lekin har bir jonivorning alohida ini va o‘ziga tegishli yer uchastkasi bor. Odatda, jonivorlar har mavsumda o‘z tuynuklarini tiklaydilar yoki eskisining yonida yangisini qazishadi, shu bilan birga inlar yaqinida tuproq tepaliklari paydo bo‘ladi.
Xavf ostida bo‘lganida yumronqoziqlar o‘ziga xos ustundek turib olishadi va baland hushtak chalishadi.
Atrofda ovqatlanayotgan barcha qardoshlari darhol inlariga yashirinishadi.
