Reaskuorre (in het Nederlands: Rode schuur) is direct na de aanleg van de Surhuisterveenstervaart in 1649 ontstaan. In de vaart werd een sluisje aangelegd voor de waterbeheersing. De turfschippers moesten hier worden geschut voordat ze het Kolonelsdiep (Prinses Margrietkanaal) konden bereiken. Al vrij snel kwam er een herberg, die ook dienst deed als sluiswachtershuis en als winkeltje. Toen in 1874 de verveningscompagnie werd opgeheven, werden de sluis en de herberg in het waterschap van Surhuisterveen opgenomen. In 1881 werden een nieuwe sluis en sluiswachterhuis gebouwd. Het laatste deed ook dienst als café.