Wandelend over het Mulkdellepad en de Novicedreef loopt men langs de Tiense Suikerraffinaderij.
Tienen is al sinds de 19de eeuw synoniem met de winning van suiker uit bieten. De eerste aanvraag voor het opstarten van een suikerfabriek kwam er in 1836 en werd ingediend door Pierre-Antoine Vanden Bossche, enkele maanden daarna gevolgd door Jozef vanden Berghe de Binkom. Op de plaats waar eens de gebouwen van het bedrijf van Vanden Berghe stonden, bevindt zich nu de NV Tiense Suikerraffinaderij.
Rond het midden van de 19de eeuw nam de familie Vinckenbosch het bedrijf van Vanden Berghe over. Onder impuls van Henri Vinckenbosch kwam de Société en nom collectif Vinckenbosch et Cie tot stand. Dit was het startsein voor expansie. De families Pierco en Raeymaeckers werden aan boord gehaald en Victor Beauduin werd bedrijfsleider. Rond 1886 verbond Beauduin zich met de vroegere onderneming Blyckaerts in de Molenstraat. Het jaar daarop werd de NV Tiense Suikerraffinaderijen gesticht. Pas na 1894, toen de firma zich associeerde met de familie Wittouck en er een nieuwe naamloze vennootschap gevormd werd, volgde de echte industriële doorbraak.
De Tiense Suikerraffinaderij groeide uit tot het bedrijf dat het vandaag is en de bedrijfsgebouwen zijn alom tegenwoordig in het straatbeeld. Zo ziet men achter het hek in de Novicedreef de citernes staan die diksap bevatten. Tijdens de bietencampagne in het najaar worden de aangevoerde bieten verwerkt tot diksap. Een gedeelte van dat diksap wordt meteen geraffineerd. Het deel van het diksap dat men niet onmiddellijk kan verwerken, wordt opgeslagen in deze citernes. In het voorjaar, tijdens de mini-campagne wordt dan het opgeslagen diksap geraffineerd tot de door ieder gekend suiker met de overbekende "T" op de verpakking.
De Novicedreef herinnert eraan dat deze plek eertijds deel uitmaakte van het Begijnhof. Waar nu de statige herenhuizen staan aan het begin van de Potterijstraat, tussen de Novicedreef en de Torsinweg, stond eens het Noviciaat van het Begijnhof.
Nadat het Begijnhof in 1798 staatseigendom was geworden, kregen de gebouwen en gronden stilaan een andere invulling. Waar de boomgaard van het Begijnhof was, werd vanaf 1825 het burgerlijk gasthuis gebouwd naar de plannen van architect Jean Baptiste Vifquin. In 1849 werd het gasthuis dan uitgebreid. Het gasthuis werd vernield bij het bombardement van 25 mei 1944. Pastoor-deken Jean Louis Rochette stierf tijdens het bombardement in zijn biechtstoel. Op de plaats van het gasthuis staan nu de citernes met diksap.
