Onder het gezag van Lodewijk XIV liet de architect Jules Hardouin-Mansart vanaf 1677 de koninklijke kapel van de Invalides bouwen. De Koepel was het hoogste gebouw van Parijs tot de Eiffeltoren werd opgericht. De vele vergulde decoraties doen ons denken aan de Sun Kingm die een edict uitvaardigde dat opdracht gaf om het Hôtel des Invalides te bouwen voor de veteranen van zijn leger.
Tijdens de Revolutie werd de Koepel de tempel van de god Mars. In 1800 besloot Napoleon I het graf van Turenne daar te plaatsen en veranderde het gebouw in een pantheon van militaire glorie.
In 1840 werd Napoleon begraven op het eiland Sint-Helena en koning Lodewijk-Philippe besloot zijn stoffelijk overschot over te laten brengen naar Les Invalides in Parijs. Om het keizerlijke graf in de Koepel te plaatsen, voerde de architect Visconti grote graafwerkzaamheden uit. Het lichaam van keizer Napoleon I werd daar uiteindelijk op 2 april 1861 te ruste gelegd.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het terrein door de bezetter omgevormd tot een kazerne, maar de familie Morin, die op het terrein woonde, bood daar drie jaar lang in het geheim onderdak aan geallieerde piloten.
De Koepel herbergt ook het mausoleum van Vauban, de graven van Napoleon II (ook bekend als "The Eaglet"), Joseph en Jérôme Bonaparte, de generaals Bertrand en Duroc, en de beroemde marshals Foch en Lyautey.