Rond de jaarwisseling 1944-1945 werd de voedselsituatie in de stad zeer precair. Op de scholen hadden de leerlingen in toenemende mate te lijden van de oorlogssituatie. Men raakte zeer bezorgd over het inzakken van het morele peil van de gehele bevolking en vooral van de jeugd. In onderwijskringen werd geprobeerd speciaal voor de schoolkinderen extra voeding te regelen. De grote stimulator van dit plan was de geestelijke L.A.J.M. Beune (1886-1954), rector van het Lidwinahuis, een tehuis voor ‘achterlijke voogdijkinderen’.
Hij zette een actie op touw voor kindervoeding, die in de laatste maanden vrijwel de gehele stad omvatte. Het voedsel werd bijeengebracht met hulp van het InterKerkelijk Bureau. De uitvoering lag vrijwel geheel in handen van mensen uit het onderwijs. Beune stond ook in contact met de illegaliteit. In het Lidwinahuis was gedurende enkele maanden de telefooncentrale van de Binnenlandse Strijdkrachten gevestigd.
